سخن عشق
1397
ایده خلق اثر حاضر با دیدن نقش و بافتی بی نظیر در گره ای از درخت اقاقیا در ذهنم تداعی شد.جذابیت این نقش و فضایی بوستان گونه و پر از از گل و ریحان که در نقوش چوب پنهان دیدم این مصرع غزل حافظ را به یاد آورد:
صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت ناز کم کن که در این باغ بسی چون تو شکفت
گل بخندید که از راست نرنجیم ولی هیچ عاشق سخن سخت به معشوق نگفت
به لحاظ تکنیکی تلاش کردم تا از شیوه رایج اجرای خطوط برش ( تند کندی) که به نوعی فعالیت فیزیکی روی چوب است اجتناب کنم و در عوض نقوش و تونالیته رنگهایی در چوبها را پیدا کنم تا با تنظیم و ترکیب دقیق آنها در کنار هم، فرم و شکل مورد نظر بدست آید که البته کاری بسیار زمان بر و به مراتب مشکلتر بود.
در ترکیب بندی اثر و بکارگیری بافتها و رنگها ، به زاویه تابش نور توجه شده و اجزای اثر به گونه ای تنظیم شده اند که در زاویه تابش نور از بالا بیشترین نمود و زیبایی را دارند . نمونه آن را می توانید در کناره گلبرگهای گلهای بابونه ببینید.